Podstawowymi założeniami metody Weroniki Sherborne jest rozwój dziecka poprzez ruch, klasyfikowany w pięciu kategoriach:
- ruch prowadzący do poznania własnego ciała – ruchy w tej kategorii pozwalają na stopniowe poznanie ciała z naciskiem na: stopy, kolana, nogi, biodra, bo na nich opiera się ciężar ciała – ich kontrola jest ważna
- ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym (cel: wykształcenie orientacji w przestrzeni)
- ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem – pozytywne kontakty z drugim człowiekiem
- ruch prowadzący do współdziałania w grupie
- ruch kreatywny – np. taniec wyzwolony ma na celu pomóc wyrazić siebie
Weronika Sherborne stworzyła swoją metodę w oparciu o ulubione zabawy najmniejszych dzieci takich, jak wszelkiego typu „przewalanki”, baraszkowanie czy turlanie się po podłodze czy materacu. Podstawą ćwiczeń jest prostota i naturalność. Udział w takich zajęciach daje dziecku możliwość poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia własnej siły, sprawności, a także ogólnie możliwości ruchowych. Dziecko poznaje też przestrzeń wokół siebie i swoją pozycję w tej przestrzeni, co daje poczucie bezpieczeństwa, uczy pewności siebie, aktywności i kreatywności ruchowej.